Christiana

Tajemnicza nieznajoma przybyła do mojego domu w mroźny grudniowy wieczór, gdy siedziałam z najbliższymi przy wigilijnym stole. Od razu wiedziałam, że pochodzi ze szlachetnego rodu Mattela, a błękitny diadem w jej czarnych jak heban włosach kazał mi przypuszczać, że jest z królewskiej rodziny. Mój gość nie potrafił jednak zdradzić mi swojego imienia. Dziewczyna utraciła bowiem pamięć i mimo długiej podróży nie potrafiła odnaleźć swego domu. Poprosiłam ją więc by zechciała zostać u mnie. I została. 

Mimo utraty pamięci wyglądała na zdrową i pogodną. Poza jej wspomnieniami nie ucierpiało nic. Wciąż miała piękne lśniące włosy, a jej rodowa biżuteria spoczywała na swoim miejscu. Jednak suknia, w którą była odziana nie należała z pewnością do niej i jej nie pasowała. Postanowiłam więc podarować jej suknię, w której od razu poczuje się lepiej. Cieszyła się z nowej kreacji i nawet zdjęła swój diadem uznając, że bez niego prezentuje się lepiej. 

Nowa mieszkanka mojego domu okazała się przyjemną towarzyszką. Na jej czerwonych ustach zawsze gościł uśmiech, a jej piękne błękitne oczy niemal zawsze były jasne i radosne. Rzadko popadała w melancholię zadowolona z nowego otoczenia i przyjaciół. Któregoś dnia przyszła do mnie jednak z poważnym wyrazem twarzy i stwierdzając, że nie może dłużej pozostać bezimienną poprosiła mnie o imię. Nazwałam ją Christiana.